Sny

Gdzieś na krawędzi świadomości czynu

Gdzieś na krawędzi  nie wiedzy

Zamykam się na cierpienie

Unikając wzroku ludzi

Tak dawno zamknęłam swe oczęta

By nie widzieć tych wszystkich słów

Obrazy przelatują przez mą głowę

Zahaczając o rozsądek

Gdzie podziałyście się moje uczucia

Gdzie skryłyście swoje piękne ciała

Zastygła w woskowej formie

Stworzonej przez otaczający mnie świat

Czy kiedyś jeszcze spojrzę na słońce?

Czy kiedyś jeszcze dotknę wzrokiem pięknych barw

Żyje w świecie baśni

Żyje w świecie marzeń

Tam wszystko dzieje się fer

Nikt mnie nie krzywdzi

Nikt nie zadaje niepotrzebnych pytań

Chodzę spokojnie po malinowych polanach

Chodzę po zielonych lasach

Gdzieś zakwitają bzy

Choć zakochana w zimie

Moja baśń ma zapach wiosny

Istoty Anielskie tu żywot swój mają

Czarne skrzydła Anioła nigdy do nas nie zawitają

Temat śmierci przestał istnieć

Temat sexu stał się nie potrzebny

Idealna utopia taka którą śnie każdego dnia nocy

Aż bolesne promienie porannego słońca

Nie zaczną znowu swej bolesnej wędrówki

Gdzie podziałyście się moi Aniołowie

Zabierzcie mnie ze sobą

Do mojej idealnej utopi bolesnego świata