Róża

Róże znalazłam,
w ogrodzie rozpaczy.
Kruchą i delikatną,
w ogrodzie smutku.



Mogę tylko na nią patrzeć,
myślami błądzić.
Czy pozwolisz mi się dotknąć,
bez lęku, że się ukruszysz?

Nie znikaj, proszę!
Ułudo świata niedostępnego.
Zbyt piękny by o nim śnić.
Zbyt kruchy by o nim marzyć.

Różo, odnalazłam Cię,
ukrytą pośród pnączy łez.
Kruszynka nadziei,
schowana pod liśćmi strachu.

Czy pozwolisz bym Cię otoczyła
swym kocem samotności?
Czy mogę Cię obsypać
kroplami radości?

Zostań, proszę!
Nadziejo jutra nieznanego.
Zbyt trudnego by iść.
Zbyt trudnego by się poddać.

Pozwól popatrzeć na Ciebie,
by w pamięci zachowa
blask Twego Piękna.
Zostanę tak długo,
aż nie zmusisz mnie do odejścia.

Różo...